نیایش

بسم اللّه الرحمن الرحیم

نیایش

خداوندا به حق نیک مردان

که احوال بدم را نیک گردان

مکن ما را از این درگاه، محروم

چو گنجشکان، مران ما را ازین بوم

زبانی ده که اسرار تو گوید

روانی ده که دیدار تو جوید

دلم در آتش غفلت مسوزان

به معنی، شمع جانم برفروزان

کنون، گر دست گیری، جای آن هست

که گر دستم نگیری، رفتم از دست

مکن  دورم ز نزدیکان درگاه

به راه آور مرا، کافتادم از راه

تو را خوانم به هر رازی که خوانم

تو را دانم به هر چیزی که دانم

گل و نوروز، خواجوی کرمانی

( خوانش )

معنی بیت ها

بیت اول: خداوندا ، تو را به انسان های درستکار و خوب قسم می دهم که حال بد من را خوب کنی. (وجودم را از بدی ها پاک کنی.)

بیت دوم: ما را از این درگاه و بارگاه الهی خودت بی نصیب و بی بهره نکن. ما را از این سرزمین (بارگاه خداوندیت) مثل گنجشکان مران و دور نکن. (ما غیر از تو به چه کسی پناه ببریم؟)

بیت سوم: به من یک زبان بده که بتوانم رازهایی را که در پدیده های تو وجود دارد ، بیان بکنم. ( بتوانم تو و مخلوقاتت را وصف بکنم .) روحی بده که در جست و جوی تو باشد و به تو نزدیک شود . ( روح و جسمم را در خدمت خودت قرار بده که درست بندگی کنم.)

بیت چهارم: وجودم را در آتش نادانی نسوزان. ( در نادانی رهایم نکن) به کمک معنویات شمع جانم را روشن کن.(روحم را به کمک امور معنوی درخشان و نورانی کن.)

بیت پنجم: الان اگر مرا کمک کنی ، شایسته و به موقع است. که اگر کمکم نکنی ، از بین می روم . (بدون کمک و یاری تو ، نابود می شوم.)

بیت ششم: مرا از دوستان بارگاه ملکوتی خودتت ( افراد مؤمن) دور نکن . مرا هدایت کن که از راه مستقیم تو دور و گمراه شده ام

بیت هفتم: در هر راز و سخنی فقط تو را می خوانم و ستایش می کنم . بین هر چیزی که می شناسم، تنها تو را بلند مرتبه می دانم .

کلمات دشوار و آرایه ها

به حقّ: سوگند به

محروم: بی نصیب، بی بهره

نیک مردان: انسان های درستکار و خوب

بوم: سرزمین (منظور» بارگاه الهی)

آرایه تشبیه: ما (انسان ها) به گنجشکان از نظر سریع فرار کردن و دور شدن

اسرار: جمع سرّ، راز ها

روان: روح

معنی: معنویات

برفروزان: روشن کن
اضافه ی تشبیهی: غفلت به آتش از نظر سوزاندن

اضافه ی تشبیهی: جانم به شمع از نظر روشن و درخشان شدن

دست گیری : کنایه از کمک کنی

جای آن هست: شایسته است

از دست رفتن: کنایه از نابود شدن

به راه آوردن: کنایه از هدایت کردن

از راه افتادن: کنایه از دور شدن و گمراه و منحرف شدن