اَلدَرسُ الثّامِن ( فِی الحُدودِ)

به نام خالق زیبایی ها

صفحه 60:

مُعجَم (واژه نامه):

آلِهَة: خدایان « مفرد: أله»	ضَرَبَ: زد    ضَرَبُنا: زدیم	لَبِسَ: پوشید    لَبِسنا: پوشیدیم	وَقَفَ: ایستاد   وَقَفنا: ایستادیم
بارِد: سرد	عَبَرَ: عبور کرد  عَبَرنا: عبور کردیم	نَحنُ: ما	هَما: آن دو، آنان، ایشان
جَوّ: هوا	عَرَفَ: شناخت	نَسِیَ: فراموش کرد
حُدود: مرز، مرز ها	عَفوَاً: ببخشید	نَصَرَ: یاری کرد
حَزِنَ: غمگین شد	فَرِحَ: خوشحال شد   فَرَحنا: خوشحال شدیم	والِد: پدر
حَفِظَ: حفظ کرد    حَفِظَکُمُ اللّه: خدا شما را حفظ کند	قالَ: گفت	والِدة: مادر
شعَرَ بِ: احساس .... کرد	قَطَعَ: برید    قَطَعنا: بُریدیم	وَصَلنا: رسیدیم
صَنَعَ: ساخت	کُلُنا: همه ی ما	وَقَعَ: افتاد

صفحه 61:

فِی الحُدودِ:

اَلجَدَّة: أَلو. اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا عَزیزی.

     الو. سلام بر تو ای عزیز من.

مُحسِن: عَلَیْکِ السَّلامُ. مَن أَنتِ؟

     سلام بر شما. شما که هستید؟

اَلجَدَّة: کَفَ ما عَرَفتَ جَدَّتَکَ؟!

     چطور مادربزرگت را نشناختی؟!

مُحسِن: عَفواً؛ ما عَرَفتُ صَوتَک. کَیفَ حالُکِ؟

     ببخشید؛ صدایتان را نشناختم. حالتان چطور است؟

اَلجَدَّة: أَنَا بِخَیرٍ وَ کَیفَ حالُکُم؟

     من خوبم. حال شما جطور است؟

مُحسِن: کُلُّنا بِخَیرٍ.

     همه ی ما خوبیم.

اَلجَدَّة: أَینَ أَنتُمُ الآنِ؟

     الان کجا هستید؟

مُحسِن: وَصَلنا إلی مَدینةِ مِهران فِی الحُدودِ. 

     در مرز به شهر مهران رسیدیم.

اَلجَدَّة: أَینَ الوالِدُ وَ والِدَةُ؟

     پدر و مادرت کجا هستید؟

مُحسِن: هُما جالِسانِ عَلَی الکُرسیِّ.

     آنها بر روی صندلی نشسته اند.

اَلجَدَّة: هَل هُما بِخَیرٍ؟

     آیا آنها خوب هستند؟

مُحسِن: نَعَم. اَلحَمدُلِلّهِ.

     بله؛ خداروشکر.

اَلجَدَّة: کَیفَ الجَوُّ هُناکَ؟

      هوا آنجا چطور است؟

مُحسِن: اَلجَوُّ باردٌ قلیلاً

     هوا کمی سرد است.

اَلجَدَّة: ماذا لَبِستَ یا عَزیزی؟

ماذا لَبِسَ أَبوکَ؟

و ماذا لَبِسَتْ أُمُّکَ؟

     چه چیزی پوشیدی ای عزیزم؟

     پدرت چه چیزی پوشیده؟

     و مادرت چه چیزی پوشیده؟

مُحسِن: لَبِسنا مَلابِسَ مُناسِبَةً.

     لباس مناسب پوشیده ایم.

اَلجَدَّة: حَفِظَکُمُ اللَّه! مَعَ السَّلامَةِ.

     خدا شما را حفظ کند. به سلامت

مُحسِن: شُکراً جَزیلاً. إلَی اللِّقاءِ.

     بسیار ممنون. به امید دیدار

فعل ماضی (3)

نَحنُ کَتَبْنا واجباتِنا.

ما تکالیفمان را نوشتیم.

نَحنُ جَلَسنا فِی المَکَتَبَةِ.

ما در کتابخانه نشستیم.

صفحه 62:

بدانیم:

کلیپی با هم درباره این درس ببینیم: 

اَلتَّمارین

اَلتَّمرینُ الأَوَّلُ:ترجمه کنید.

1. (...ضَرَبنا لِلنّاسِ فی هذَالقُرآنِ مِن کُلِّ مَثَلٍ) «اَلرّوم:58»

در این قرآن برای مردم از هرگونه مثلی آوردیم. 

2. (أَ أَنتَ فَعَلتَ هذا بِآلِهَتِنا یا إبراهیمُ) «اَلْأَنبیاء:62»

ای ابراهیم آیا تو با خدایان ما چنین کردی؟

3. (ضَرَبَ لَنا مَثَلاً وَ نَسِیَ خَلقَهُ) «یاسین: 78»

برای ما مثلی زد و آفرینشش را فراموش کرد. 

4. قالَ الطِّفلُ:«أَنَا ما حَزِنْتُ».

کودک گفت:«من غمگین نشدم.»

5. نَحنُ ما عَبَرنا الحُدودَ.

ما از مرزها عبور نکردیم.

صفحه 63:

اَلتَّمرینُ الثّانی: کلمات مرتبط در ردیف «الف» و «ب» را به هم وصل کنید. 

الف: اَلْفُستانُ- اَلعِلْمُ- اَلدُّنیا- اَلصَّلاةُ- اَلنِّسْیانُ- اَلسُّؤالُ

ب: مَزرَعَةُ الآخِرَةِ- کَنْزٌ- مِنْ مَلابِسِ النِّساءِ- آفَةُ العِلْمِ- مِفتاحُ العِلمِ- عَمودُ الدّینِ

اَلْفُستانُ = مِنْ مَلابِسِ النِّساءِ

اَلعِلمُ = کَنْزٌ

اَلدُّنیا = مَزرَعَةُ الآخِرَةِ

اَلصَّلاةُ = عَمودُ الدّینِ

اَلنِّسْیانُ = آفَةُ العِلْمِ

اَلسُّؤالُ = مِفتاحُ الْعِلْمِ

اَلتَّمْرینُ الثْالِثُ: هر جمله را با توجه به تصویر ترجمه کنید. 

أَنا حَزِنْتُ قَلیلاً.

من کمی غمگین شدم.

أَنتَ نَصَرْتَهُ. لِأَنَّکَ شَریفٌ.

تو یاری کردی. زیرا تو شریف هستی. 

أَنتِ لَبِسْتِ عَباءَةً جَمیلةً.

تو چادر زیبایی پوشیدی.

هُوَ وَقَعَ عَلَی الأَرضِ.

او بر زمین افتاد.

هیَ نَسِیَتْ شَیئاً.

او چیزی را فراموش کرد.

نَحْنُ قَطَعْنَا الخَشَبَ.

ما چوب را بریدیم.

نَحنُ عَبَرنَا الجَبَلَ.

ما از کوه عبور کردیم.

نَحْنُ شَعَرنا بِالاِفتِخارِ.

ما احساس افتخار می کردیم.

نَحْنُ وَقَفنا لِأَخْذِ الْجَوائِزِ.

ما ایستادیم تا جوایز را بگیریم.

نَحْنُ فَرِحْنا کَثیراً. 

ما خیلی خوشحال شدیم.